Ανθει μαζευα για σενα
στο βουνο που τριγυρνουσα.
Χιλια αγκαθια το καθενα
κι οπως τα σφιγγα πονουσα.
Να περασης καρτερουσα
στο βορηα τον παγωμενο
και το δωρο μου κρατουσα
με λαχταρα φυλαγμενο
στην θερμη την αγκαλια μου.
Ολο στα μακρη.
Η λαχταρα στην καρδια μου
και στα ματια μου το δακρυ.
Μεσ στον ποθο μου δεν ειδα
μαυρη η νυχτα να σιμωνει
και εκλεψα χωρις ελπιδα
που δεν σταχα φερει μονη.
***
*καταραμένη ζωή !!!*
*ακούστηκε μιά φωνή,*
*την ώρα που έπαιζα με την φλογέρα μου στο δάσος,*
*κάνω μία τα χώρτα στην άκρη και τι να δω !*
*μια κάμπ...
14 years ago
4 σχόλια:
Κάτι πρέπει να κάνουμε
για να ανεβούμε λίγο
ψυχολογικά ΧΑΧΑΧΑ
....πολύ όμορφο
καλό μου ξωτικό...πολύ
καλό!!!
τσίου!!!
Ευχαριστω κοτσιφακι,προσπαθω για το καλυτερο..καθε μερα ξημερωνει νεα μερα..
τα λουλουδια στην καρδια σου αρωμα του παραδησου....
το νερο σου μας ξεδιψασε την καρδια.
βλεπεις την ''νυχτα'' του μαυρου της ζωεις σου???
χαμογελα...
τοσο λευκο χοραει να την ντησουμε.
Φιλακια δασενια βασσιλια μου..και ελπιζω ολων οι ζωες να ντυνονται στα λευκα...και αυτο επειδη εχουμε εσενα διπλα μας και μας φως και δυναμη!!!!!
Post a Comment