THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Monday, February 25, 2008

ΦΟΒΑΜΑΙ..

Ειναι μερες που νιωθω χαλια,κλεισμενη στον εαυτο μου και δεν θελω να βλεπω κανεναν.
Φοβαμαι τους ανθρωπους,σαν αγρια θηρια που εχουν βγει απο το κλουβι τους και προσπαθουν να φανε σαν τα αγριμια ο ενας τον αλλο.Φοβαμαι γιατι ολοι γυρω μου ξερουν μονο να πληγωνουν και μονο κακια δειχνουν και μισος.Μεχρι που θα παει αυτη η κατασταση?Με αυτο τον φοβο θα ζουμε?Να μην πληγωθουμε και να μην κανουμε νεα αρχη?
Ας κανουμε εναν κοσμο πιο γλυκο πιο ανθρωπινο,χωρις μισος,κακιες.Εναν κοσμο καλυτερο να ζησει η επομενη γεννια.

Το μονο που προσπαθω να κανω πια ειναι να μαζευω τα κομματια μου και την πληγωμενη μου καρδια και να κανω μια νεα αρχη ενα νεο ξεκινημα,και το μονο που ελπιζω ειναι να μην ξανα πληγωθω και εναν κοσμο χωρις πικρα και μισος.

4 σχόλια:

anemos said...

amhn xara mou amhn...
megaliteri areti i ipomoni...
ma kai megaliteri alithia ta logia sou pou vgikane apo tin kardia sou..
min stenaxoriese xara mou giati se ligo kairo o ilios tha vdei..
kai tha dikeothi akoma kai o ponos tis kardias sou..
se agapo polyyyy polyyy kai i prosefxi moy einai konta sou ..
oi agkeloi tou ouranou na vadizoun mprosta apo kathe diskoli strofi tis zwehs soy kai gefiria na plekoyn oste apo epano tous na pernas xoris na stenaxoriese glikia mou..
kai an peftoume afto mas kanei pio dinatoys... aloste i ptosi tou xristou akoma na ginei paradigma stin kardia sou.. dioti epese kai aftos.. ma xari se aftin tin ptosi esose olon ton kosmo..
xamogela kardia mou kai exe pisti.. o keros gar eggys:))))

bagie said...

Κανω υπομονη βασσιλια μου και περιμενω τομ ηλιο να βγει.Πιστευω πως θα ερθουν καλυτερες μερες.Για το μονο πραγμα που χαιρομαι ειναι οτι υπαρχεις εσυ στην ζωη μου και αυτο κανει πιο γλυκο τον πονο μου,ΣΕ ευχαριστω για ολα.
Φιλακια πολλα και την αγαπη μου))))

Αντινόη said...

Τυχαία μπήκα.
Κι εγώ φορές φοβάμαι... Τελευταία, όλο και πιο πολύ, τους ανθρώπους φοβάμαι...
Ανακαλύπτω, πίσω απ' τα προσωπεία, την αλαζονεία-το μίσος-την κόντρα παντού! Βρωμιά-σαπίλα-παράνοια εκεί που δε φαντάζεται ανθρώπινος νους!

Και εδώ πάλι οργίζομαι...
21 χρονών και με ανοιχτές πληγές!

Θεέ μου, γιατί;

Αντινόη said...

"Κι αν τώρα οι συκιές δεν έχουν πια καρπό και τα σταφύλια κι αν δεν δίνουνε τ'αμπέλια, κι αν απομένουν άκαρπες οι ελιές και δε βγαίνουν σοδειές απ' τα χωράφια,κι αν πρόβατα δεν έχουν τα μαντριά και δεν υπάρχουνε βόδια στους σταύλους, ωστόσο εγώ θ'αναγαλλιάζω για τον Κύριο, θα χαίρομαι γιατί ο Θεός με βοηθάει. Ο Κύριος είν' ο Θεός μου, είναι η δύναμή μου. Με κάνει σαν το ελάφι γοργοπόδαρο, φέρνει τα βήματά μου στις κορφές. (Αββακούμ προφήτης 3,17-19, 7ος π.χ.αιώνας)

Σου άφησα τα λόγια του προφήτη Αββακούμ, να τα λες στην προσευχή σου. Τα λέει όλα. Ο δρόμος είναι ανηφορικός και δύσκολος.

Όταν σου τυχαίνουν οι στραβές να παίρνεις βαθιές ανάσες και να εστιάζεις στην ομορφιά της φύσης και μόνο στα λάθη σου.

"Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". Να διορθώνεσαι μέσα απ' τη χάρη του Χριστού μας και να δουλέψεις τη συγχώρεση...

(Τη θεωρία την πάω κέντημα, άστα : )